miércoles, 1 de abril de 2009

LA TIMIDEZ

La timidez es una emoción que forma parte de nuestra forma de ser, es un sentimiento que un gran numero de personas posee, la creamos en la infancia, y a medida que llegamos a la edad adulta disminuye, pero de todas formas el que es timido/a, si no corrige esta emoción, lo acompaña toda la vida.
La persona con este tipo de personalidad, acostumbra a pasarlo muy mal, porque se ve envuelto en situaciones embarazosas, que lo paraliza, siente vergüenza, sudoración, palpitaciones, bloqueo cuando tiene que realizar una acción, o queda mudo en una conversación porque no sabe que tiene que decir. El timido/a, suele pasar desapercibido en muchos lugares, nadie aprecia su existencia, lo que le lleva en ocasiones a sentirse aislado o solo.
Pero lo que el timido/a , no sabe, es la cantidad de oportunidades de las cuales se ve privado por el hecho de no ejercer una acción en un momento dado, por sentir vergüenza y no saber como proceder, por dejar de decir una palabra a tiempo, podemos perder un buen trabajo, el amor de nuestra vida, una gran amistad, un aprendizaje, etc, la timidez paraliza y limita.
Tenemos que pensar, que detrás de cada ser humano hay una oportunidad de algo, cada persona puede aportar a nuestra vida, alguna cosa que pueda ser para nuestro bien, para nuestra evolución personal, todos somos compañeros del mismo viaje, la vida.

yo mima en tiempos pasados era extremadamente timida, poco a poco me di cuenta de que no funcionaba esa parte de mi, pero cuando realmente me di cuenta, fue en un curso, asistimos 46 personas, todas se conocieron entre si y entablaron amistad, compartiendo risas, charlas, etc. mi timidez me condujo a mantenerme apartada del grupo en el tiempo de descanso, desaparecia, asi no tenia que afrontar la timidez, no sabia que decir.
Pero me di cuenta de que no existia para nadie, que ninguno de ellos se habia fijado en mi, que simplemente no me veian, ese sentimiento me produjo dolor. Y en ese preciso instante, decidi cambiar! nunca mas pasaria desapercibida en ningun sitio. Y funciono! Ese cambio conductual a aportado a mi vida muchisimas opotunidades!

Deja a un lado la timidez, es mala compañera.

Hasta pronto!

5 comentarios:

Què t'anava a dir dijo...

Si es veritat pero a vegades costa, tu també ho ets.

encarni dijo...

JO era molt timida! ara ja no!
I esclar que costa, tot requereix esforç i sacrifici, jo el que vull transmetre es que la timidesa ens priva de grans oportunitats.

Anónimo dijo...

Crec que es pot superar part de la timidesa però no del tot. Qui és tímid és ja per naturalesa, és el seu caràcter i en la meva opinió canviar el caràcter també és canviar-se a un mateix, ja no seriem nosaltres mateixos no creus?
També voldria dir que de vegades no és que la timidesa ens deixi sense paraules, sabem el que volem dir però no ho diem per vergonya, pel que diran o pensaran. De vegades volem dir moltes coses però les callem per no fer el ridícul (bé, creiem que farem el ridícul).

encarni dijo...

quan un es sent be amb qualsevol caracteristica del seu caracter, no ho te de cambiar. jo el que vull transmetre es, que el fet de ser timid/a, Vergonyos/a, et pot fer perdre una oportunitat d'alguna cosa important.

Anónimo dijo...

Això si, és veritat, segur que es deixen perdre moltes coses per la timidessa!
Tens tota la raó.